Ο Δημήτρης σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1991.
Έως το 1994, εργάστηκε σε τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές ως βοηθός ηχολήπτη, βοηθός παραγωγής και βοηθός σκηνοθέτη.
Από το 1995 έως σήμερα εργάζεται ως σκηνοθέτης και μοντέρ σε εκπομπές και σειρές της ιδιωτικής και δημόσιας τηλεόρασης, (Alpha, Alter, Mega, ΝΕΤ, ΕΤ1).
Είναι πιστοποιημένος εκπαιδευτής Final Cut Pro X.
Ασχολείται με τη φωτογραφία.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Εκπομπές (ενδεικτικά):
"Εμπόλεμη Ζώνη" (Mega 2005 – 2012)
"ZOYΓΚΑ Symmory" (Alter 2002)
"Εξάντας" (Alpha 2001)
"Έκτη Αίσθηση" (Alpha 1998)
Σειρές:
"Εμείς δεν Βρίζουμε..." (Alpha 1997)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
“ Η ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ’’ (Τεχνικές εκδόσεις, 2005)
“ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ’’ (εκδόσεις Καστανιώτη, 1999)
Ομαδική έκθεση φωτογραφίας, PHOTOVISION 1995, Βόλος
Σεμινάριο μεγάλου φορμά, LINHOF, 1992
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
2011 - σήμερα: Εισηγητής στο τμήμα “Bachelor in Digital Film Production”, SAE
2012 - σήμερα: Πιστοποιημένος εκπαιδευτής Final Cut Pro X, HAU
10/2003, Σεμινάριο “Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων”
ΜΟΝΤΑΖ
Ντοκιμαντέρ
“Σκιές Ονείρων”, 2018, 80’
“Ανάμεσα σε δύο νησιά”, 2013, 79’ (σκην. Μιχάλης Σταυρόπουλος)
“Το Κενό. Η μουσική περίπτωση της Κατερίνας Πετράκου”, 2013, 19’ (σκην. Δ. Παπούλιας)
Εκπομπές
"Slam" (σκην. Γ. Γαλανούλης)
“Chef στον αέρα” (σκην. Γ. Γαλανούλης)
“9 μήνες” (σκην. Κ. Κωστόπουλος, Γ. Σπυρώνης)
“Προσωπικά” (σκην. Μ. Ασθενίδης)
“Νόστιμη Γη” (σκην. Μ. Ρουμπής)
“Χούντα είναι. Θα περάσει” (σκην. Φώτος Λαμπρινός)
“Από Πέτρα κ Χρόνο” (σκην. Ηλίας Ιωσηφίδης)
“Βιβλία στο κουτί” (σκην. Πέννυ Παναγιωτοπούλου)
Οι στιγμές που περνούν συσσωρεύονται πίσω ή μπροστά μας και μετριούνται με δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, εποχές, έτη. Άλλες φορές, αποτυπώνονται μεγενθυμένες ή συρρικνωμένες ως μνήμες που η διάρκεια και η έντασή τους εξαρτάται από την πυκνότητα της εμπειρίας.
Οι ήρωές αυτής της ταινίας, συμπορεύονται ή πολεμούν το χρόνο. Μετά από χρόνια όμως, βρήκαν ένα τρόπο να ζουν με τα όρια που τους επιβάλλει. Μέσα από την εμπειρία τους ίσως μπορέσουμε να πάρουμε μια ιδέα όχι για το πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το χρόνο αλλά την ίδια μας τη ζωή.
Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες της ερωτικής ιστορίας δύο νέων επίδοξων φυγάδων, πλάι στις ράγες του τραίνου. Ζουν σε μια επαρχιακή πόλη. Το κορίτσι ζωγραφίζει κοστούμια ηρώων-φυγάδων. Το αγόρι θέλει να γίνει ρόκερ σαν τα ινδάλματά του. Εκείνη, παρά τις οικογενειακές αντιρρήσεις, πιάνει δουλειά σε μια βιοτεχνία που ράβουν φτηνά πατρόν κι εκείνος καβαλάει το μηχανάκι του και διανέμει δέματα, αφού αρνείται τη δουλειά του πατέρα του με πείσμα. Συναντιούνται σε παρατημένα βαγόνια και σε χωράφια δίπλα στα εργοστάσια. Καβαλάνε το μηχανάκι και κρύβονται από τα μάτια της πόλης για να ξεδιψάσουν την όρεξή τους. Το αγόρι προσπαθεί να την πείσει να πάνε στην Αθήνα - εκείνη για να σπουδάσει κι εκείνος για να ελευθερωθεί από τα δεσμά του τόπου του. Ώσπου δίνουν το ραντεβού για να φύγουν μια μέρα με το πρώτο πρωινό τραίνο.
Από τη μνήμη δεν μπορείς να αποδράσεις.
Και η συγνώμη δεν είναι πάντα αρκετή.
Ίσως όμως, εκεί, στο τέλος, ο πόνος να σβήνει
και να έρχεται η λύτρωση...
Email: d_gerardis@yahoo.gr
Phone: +0030 6974116957
